هزینه بانکهای برزگ از درآمدشان پیشی گرفته است
پشت پرده رقابت پنهان بانک ها در گسترش خودپرداز
شاید این سوال برای بسیاری از شما هم پیش آمده باشد که چرا برخی بانکهای قدیمی که تعداد شعباتشان معمولا چند برابر بانک های جدیدالتاسیس هم هست جدیدا وارد فاز مسابقه تشویق مشتریانشان برای استفاده از خودپردازهای همان بانکها شدهاند و برای پیشبرد اهدافشان جشنواره و جوایز آنچنانی هم ترتیب دادهاند؟ راستش را بخواهید موضوع بسیار ساده است، اصل این ماجرا به نحوه درآمدزایی و هزینههای دستگاههای خودپرداز بر میگردد. یکی از مهمترین منابع در آمدی از یک سو و منابع هزینهای از سوی دیگر برای بانکها دستگاههای خودپرداز است.
منصور اولی
برخی از خدمات خودپردازها که کارمزد آن مستقیم از مشتری اخذ میشود در دسته درآمدهای ثابت از دستگاههای خودپرداز برای همه بانکها جای میگیرد و این درآمد هم بین بانک مورد نظر و بانک مرکزی تقسیم میشود. برای مثال میتوان به خدمت انتقال وجه اشاره کرد. هزینه انتقال وجه مستقیم از استفاده کننده از دستگاه خودپرداز اخذ میشود و مهم هم نیست کارت را کدام بانک صادر کرده باشد و دستگاه خودپرداز متعلق به کدام بانک باشد.
اما در مورد خدمتی مانند برداشت وجه قضیه به طور کلی متفاوت است. بر اساس گزارش بانکها هر بار برداشت ۲۰۰ هزار تومانی از خودپرداز، اگر دستگاه خودپرداز متعلق به بانکی دیگر باشد، مبلغ ۲۴۰۰ تومان هزینه روی دست بانک صادر کننده کارت میگذارد. البته به همین میزان نیز درآمد برای بانک دیگر و بانک مرکزی دارد. بیشترین خدمتی که خودپردازها ارایه میدهند برداشت وجه نقد است و این مبلغ در هر شبانه روز حداکثر ۲۰۰ هزار تومان است
ریشه رقابت و جشنوارههای اخیر کجاست؟
وقتی به این مساله توجه کنیم ریشه رقابتهای اخیر بین بانکهای قدیمیتر با تعداد شعب بیشتر روشن میشود. بیشترین کارتهای صادر شده بانکی که در حال حاضر در دست مردم است مربوط به بانکهایی هستند که تعداد شعبههای بیشتری در کشور دارند و همچنین قدمتشان هم بیشتر است. هر چند این بانکها به نسبت شعباتشان تعداد خودپردازهای بیشتری هم دارند، اما ظاهرا نسبت تعداد کارتهای صادر شده به خودپردازهایشان افزایش یافته است. ضمن اینکه بانکهای کوچکتر با نصب خودپردازهای سیار در امکانی مانند ایستگاههای مترو، بیمارستانها و دیگر امکان عمومی بخش بزرگی از عملیات برداشت را در اختیار گرفتهاند و حالا وضعیت هزینه و فایده برای بانکهای بزرگتر به هم خورده است. تعداد کارتهای صادر شده از سوی آنان زیاد است و دارندگان این کارتها بدون توجه به جیب بانک صادر کننده از این کارتها در خودپردازهای دیگر بانکها استفاده میکنند. خرابیهای مکرر برخی دستگاههای خودپرداز این بانکهای بزرگ هم خود عاملی دیگر
است.
هر چه هست ظاهرا هزینهای که بانکهای بزرگ در حوزه برداشت وجه پرداخت میکنند بیشتر از درآمدی است که استفاده از خودپردازهایشان توسط دارندگان کارتهای دیگر بانکها برای شان دارد و حالا آنها مجبور شدهاند با تبلیغات وسیع مشتریانشان را تشویق به استفاده از دستگاههای خودپرداز خود بانک کنند، رقابت جالبی است هر چند این رشته ظاهرا سر دراز دارد.