سال گذشته 31 شرکت نرم افزاری سهامی عام در حوزه خدمات ابری با ارزش سهام بیش از یک میلیارد دلار در مجموع با رشد درآمد سالانه 25 درصدی و رشد بیش از 30 درصدی ارزش سهام مواجه شدند که از میانگین داوجونز، نزدک (NASDAQ) وS&P 500 بیشتر بود. سال 2016 از یک نظر دیگر هم شایان توجه بود؛ این که شرکت های خدمات ابری با کسب وکارهای خاص منظوره (بازار ورتیکال) مورد توجه شرکت های نرم افزاری بزرگ عام تر (بازار افقی) قرار گرفتند. مثلا اوراکل 1/2 میلیارد دلار برای خرید دو شرکت Opower و Textura خرج کرد که اولی در حوزه انرژی و دومی در پرداخت های صنعت ساخت و ساز فعال است. در مجموع بیش از 12 میلیارد دلار در سال های 2015 و 2016 برای خرید این گونه شرکت ها هزینه شده و پیش بینی می شود که این خریدها در سال 2017 تشدید خواهد شد؛ به این دلیل که شرکت هایی مثل اوراکل، آی بی ام و سیلزفورس، خود را در میان انبوه شرکت های غیرنرم افزاری می بینند که به عنوان خریداران بالقوه، در پی عمق بخشیدن به گزاره ارزش خود در بازار عمودی هستند. نمونه اش شرکت جنرال الکتریک بود که 915 میلیون دلار برای خرید ServiceMax (ارایه کننده پلاتفورم خدمات ابری) هزینه کرد. ورایزون نیز 8/5 میلیارد دلار داد تا دو شرکت Fleetmatics و Telogis را در زمینه تله متری به چنگ بیاورد. این خریدها نشان می دهد که شرکت های بزرگ صنعتی و مخابراتی، نه تنها به ارزش ابرهای صنعتی پی برده اند، بلکه باید برای جلوگیری از اختلال در فعالیت شان در این گونه شرکت ها دخیل باشند و این، موجب وضعیت تهاجمی آنها در خرید این شرکت ها شده است. در واقع صنایع بزرگ، ریسک اشتباه در خرید را می پذیرند تا پیشتازی شان در صنایعی که سال ها در آن قدرت برتر بوده اند، به خطر نیفتد.  اما دلیل جذابیت شرکت های ابری برای صنایع بزرگ در جایگاه ویژه و استراتژیک آنها در دو زمینه یادگیری ماشین و اینترنت چیزها نهفته است. 

یادگیری ماشین می تواند الگوهای مفیدی از صنایع عمودی به دست بدهد و با تجزیه و تحلیل داده ها، بهره وری را افزایش دهد و منابع جدید درآمد ایجاد کند. اما نرم افزارهای SaaS بازار افقی، دارای داده های بسیار گسترده و غیرمتمرکزند که به کار تحلیل و شناخت بازار عمودی نمی آید. از سویی، یکی از منابع عظیم داده های متمرکز هم، میلیون ها حسگری است که در قالب اینترنت چیزها، به شبکه های ابری متصل هستند.