جریان های اعتراضی و انتقادی که از سوی کاربران در شبکه های اجتماعی شکل گرفت، بازتاب های گسترده ای در سطح جامعه داشت. اما فعالیت اجتماعی و سیاسی کاربران در شبکه های اجتماعی تازگی ندارد. 

در مورد سال نود و پنج می توان به بلوغ کاربران در حوزه فعالیت های اجتماعی و سیاسی اشاره کرد. آنچه به عنوان وبژگی سال نود و پنج در رسانه های اجتماعی می توان مورد توجه است، فعال شدن دولتمردان و سیاست مداران ایرانی در شبکه های اجتماعی است. 

به همین دلیل می توان سال نود و پنج را سال فعالیت دولتمردان و سیاسیون در شبکه های اجتماعی دانست. شاید وقتی می گویم «فعالیت دولتمردان»، شاید گمان کنید منظور فقط ورود و حضور آنها در شبکه های اجتماعی است. اما ما امسال شاهد چیزی بیشتر از ورود و حضور سیاسیون در شبکه های اجتماعی بودیم. سال نود و پنج برخی از سیاسیون از شبکه های اجتماعی برای اطلاع رسانی، افشاگری، پاسخ دادن و بده بستان های سیاسی استفاده کردند؛ روندی که برای نخستین بار شاهد شکل گیری اش بودیم. برای نمونه می توان مجموعه توییت های محمود صادقی، نماینده مجلس را ذکر کرد که خبر از حضور نیروهای امنیتی پشت در منزلش می داد و باعث شد مردم در حمایت از وی شبانه آنجا حضور یابند. یا به توضیح معصومه ابتکار در مورد بازداشت پسرش اشاره کرد. واکنش رییس جمهور در توییتر به لغو سخنرانی علی مطهری در مشهد نیز یکی دیگر از این نمونه هاست.چند ماه پایانی سال نود و پنج، آغاز فعالیت های زودهنگام انتخاباتی نیز بود. همین مساله حضور سیاسیون در شبکه های اجتماعی را پررنگ تر کرد. فعالیت کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری به همراه یاران شان در شبکه های اجتماعی، فضای این شبکه ها را تغییر داده است. با توجه به روندی که سیاسیون و کاربران در سال نود و پنج در شبکه های اجتماعی طی کردند به نظر می رسد سال آینده با توجه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، سال تضارب آرای سیاسی در شبکه های اجتماعی باشد که هیجان و بگومگوها را در این فضا افزایش خواهد داد. باید انرژی، صبوری و تدبیر ذخیره کنیم تا بتوانیم در شبکه های اجتماعی سال نود و شش را به سلامت بگذرانیم.