سانسور کردن یا سانسور نکردن؟
یوتیوب این روزها باید در دو جبهه بجنگد. از سویی تبلیغ دهندگان (در انگلیس) عقیده دارند که این سایت اشتراک گذاری ویدیو در قبال محتوای افراطی بی تفاوت است و برای آنان سخت است که مطمئن شوند پولی که بابت تبلیغات می پردازند، در جیب افراطی ها نمی رود. به همین دلیل تصمیم گرفته اند که تا وقتی یوتیوب در این زمینه چاره ای نیندیشیده، آن را بایکوت تبلیغاتی کنند. در پاسخ به این گروه گوگل به عنوان شرکت مادر یوتیوب قول تغییرات گسترده، دسته بندی محتوایی بهتر و دسترسی و کنترل بیشتر به آگهی دهندگان را داده و همچنین گفته که افراد بیشتری را به کار بررسی محتواهای شک برانگیز می گمارد.
الکس هرن*
اما در سوی دیگر، جامعه محتواسازان یوتیوب هستند. آنان به حالت محدود (Restricted) یوتیوب که به والدین، مدارس و کتابخانه ها اجازه فیلتر کردن محتوا را می دهد، اعتراض گسترده ای کرده اند. یوتیوب از آنان هم عذرخواهی و تایید کرد که سیستم گاهی اشتباهی برچسب حالت محدود به بعضی ویدیوها می زند، زیرا هنوز در درک محتوا مشکل دارد. یوتیوب به ویژه برای محتواهای همجنس گرایان هم راهکاری ارایه کرده است.
شاید فکر کنید که یوتیوب بین طرفداران سانسور و آزادی گرفتار شده و دل تان برایش بسوزد؛ اما در واقع موضوع این است که یوتیوب در دسته بندی ویدیو ها بد عمل کرده و هر چه سایت بزرگ تر می شود، تبعات این دسته بندی نادرست نیز بیشتر به چشم می آید.
از سوی دیگر، یوتیوب بنای این را نداشته که به صورت دستی ویدیوها را بررسی کند و از این پس هم چنین تصمیمی ندارد. هر دقیقه، 300 ساعت ویدیو در این سایت بارگذاری می شود و اگر فرض کنیم کارکنانی در یوتیوب، تنها کارشان ویدیو دیدن باشد، باید 50 هزار نفر فقط به این منظور استخدام شوند؛ بنابراین این شرکت به ترفندهای دیگری مثل دسته بندی الگوریتمی ویدیوها با اسکن عنوان و محتوا، تکیه به کاربران در اعلام محتواهای مشکل دار و بیش از همه، اعتماد به خالقان محتوا در برچسب زنی به ویدیوها روی آورده است.
اما این ترفندها محدودیت های خود را نشان داده و یوتیوب را وارد همان جنگی کرده اند که پیش تر، فیس بوک واردش شده و بازنده شده بود؛ وقتی شرکتی به این اندازه بزرگ شود، هیچ سیستمی برای سانسور محتوا که خالی از اشتباه باشد، وجود ندارد؛ بنابراین عجیب نیست که هر دو شرکت به امید معجزه هوش مصنوعی برای حل مشکل نشسته اند؛ امیدی که تاکنون نتیجه نداده و بعید است به این زودی ها هم به نتیجه درخشانی برسد.
*ستون نویس گاردین