مهر- این پارچه در حقیقت یک حسگر ارتجاعی است که می توان از آن در تولید لباس های ورزشی استفاده کرد.
این پارچه با استفاده از حسگرهای ارتجاع پذیر و نرم ساخته شده که می تواند اطلاعات طیف وسیعی از حرکات بدن انسان را منتقل کند.
بیشتر حسگرهایی که برای جمع آوری انتقال اطلاعات در گجت های پوشیدنی فعلی استفاده می شوند، از مواد سختی ساخته می شود که حرکات بدن کاربر را مشکل می کنند.
اما محققان هاروارد موفق شده اند عناصر رایانه ای را در پارچه ببافند تا یک حسگر پوشیدنی انعطاف پذیر و ارتجاعی بسازند.
این پارچه را می توان در لباس های ورزشی به کار برد. علاوه بر آن در آینده می توان از آن اگزواسکلتون های نرمی ساخت که در بخش درمان های بلند مدت کاربرد دارد.
فناوری این پارچه شامل یک ورقه نازک از سیلیکون است که میان دو لایه پارچه رسانا قرار گرفته است. چنین ترکیبی یک حسگر خازنی می سازد. حسگرهای خازنی با کنترل هرگونه شارژ الکتریکی درون پارچه، کوچک ترین حرکت کاربر را ردیابی
کنند.
هنگامی که پارچه (در حقیقت حسگر) از یک طرف کشیده می شود، به آن فشاری وارد می شود. درنتیجه لایه سیلیکونی نازک تر می شود و لایه های رسانا به یکدیگر نزدیک تر می شوند. این روند ظرفیت حسگر را با توجه به میزان کشیدگی تغییر می دهد و اطلاعات منتقل می شوند.
این پارچه به اندازه ای حساس است که می تواند کشیدگی فیزیکی کمتر از یک میلی متر را در بدن کاربر ردیابی کند.