بند 9 اصل سوم قانون اساسی بر رفع تبعیضات‏ ناروا و ایجاد امکانات‏ عادلانه‏ برای‏ همه‏، در تمام‏ زمینه‏ های‏ مادی‏ و معنوی‏ و بند 14 این اصل بر تساوی عموم در برابر قانون تاکید کرده است. در اصل‏ نوزدهم آمده است که ‎‎‎‎‎مردم‏ ایران‏ از هر قوم‏ و قبیله‏ که‏ باشند، از حقوق‏ مساوی‏ برخوردارند و براساس اصل بیستم همه‏ افراد ملت‏ اعم‏ از زن‏ و مرد یکسان‏ در حمایت‏ قانون‏ قرار دارند و از همه‏ حقوق‏ انسانی‏، سیاسی‏، اقتصادی‏، اجتماعی‏ و فرهنگی‏ با رعایت‏ موازین‏ اسلام‏ برخوردارند.

در منشور حقوق شهروندی هم بندهای متعددی وجود دارد که نشان می دهد ارایه اینترنت بدون فیلتر به افرادی خاص، خلاف روح و متن صریح این قانون است. براساس ماده 7 شهروندان از کرامت انسانی و تمامی مزایای پیش بینی شده در قوانین و مقررات به نحو یکسان بهره مند هستند و براساس ماده 9 اعمال هرگونه تبعیض ناروا ممنوع است.

در ماده ۳۳ هم که به طور خاص به فضای مجازی می پردازد، آمده است: حق شهروندان است که «آزادانه و بدون تبعیض» از امکان دسترسی و برقراری ارتباط و کسب اطلاعات و دانش در فضای مجازی بهره مند شوند. این حق از جمله شامل احترام به تنوع فرهنگی، زبانی، سنت ها و باورهای مذهبی و مراعات موازین اخلاقی در فضای مجازی است. ایجاد هرگونه محدودیت (مانند فیلترینگ، پارازیت، کاهش سرعت یا قطعی شبکه) بدون مستند قانونی صریح ممنوع است.

شخصا هم فکر می کنم در فضای اینترنت هیچ چیزی وجود ندارد که برای من مناسب و خوب باشد اما همسرم یا پدرم امکان دسترسی به آن را نداشته باشند. بنابراین نباید مسوولان با ارایه اینترنت بدون فیلتر به خبرنگاران که پیگیر خواسته های عمومی برای دستری آزاد به اینترنت هستند، آنها را همراه خود کنند. بنابراین همین که برخی مسوولان با داشتن اینترنت بدون فیلتر، کاری خلاف اصول قانون اساسی و منشور حقوق شهروندی می کنند، کافی است و شخصا به عنوان عضو کوچکی از خانواده خبرنگاران، حاضر به مشارکت در این تبعیض ناروا نیستم.