این مباحث آنقدر گسترده و جدی است که تا سطح رییس جمهوری نیز کشیده شد و همین موضوع صدای دسته دیگری از جامعه را نیز بلند کرده که مگر تلگرام مهم تر از قیمت افسار پاره کرده مسکن و دلار و سکه و غیره است که این همه به آن توجه می شود. این عده معتقدند بلایی که قیمت مسکن و دلار بر سر جامعه در سال جاری خواهد آورد اصولا قابل قیاس با بود و نبود تلگرام نیست و این یک بحث انحرافی است.

اما من معتقدم فارغ از نگاه های مخالف، موافق و بی طرف به موضوع فیلتر شدن یا نشدن تلگرام، این دعواها اصولا اهمیتی ندارند به جز کارکرد سرگرمی، تبلیغات، خودنمایی برخی و بهره برداری سیاسی عده ای دیگر. بگذارید تعارفات و لاپوشانی را کنار گذاشته و به این موضوع اعتراف کنیم که ما ایرانی ها سال هاست که زندگی دوگانه داریم. یعنی در جامعه و انظار عمومی یک رفتار داریم و در زندگی، حریم خصوصی و (گاه خارج از کشور!) یک رفتار دیگر. مصادیق آن نیز بی شمار است و نیاز به یادآوری نیست. تلگرام یا فیلتر می شود یا نمی شود و حالت سومی متصور نیست. 

اگر تلگرام فیلتر نشد که هیچ، همه چیز همانطور که بود می ماند. اما اگر تلگرام فیلتر شد (کمااینکه قبلا تجربه عملی آن را در کشور داشتیم) دو اتفاق متصور است. عده ای به فیلترینگ تلگرام تمکین کرده و سراغ نمونه های داخلی یا خارجی مشابه می روند. در این میان اگر کاری برای از کارانداختن تمام فیلترشکن ها نتوان کرد، عده ای که اتفاقا کم هم نیستند، با فیلترشکن به این پیام رسان دسترسی خواهند داشت. (حداقل سابقه فیلتر 10 روزه تلگرام در ایران که چنین نشان داد.)

لذا برای دسته دومی که با فیلترشکن سراغ تلگرام می روند، آنطور که پیداست، اتخاذ هرگونه سیاستی از جنس ایجاد نگرانی، اعتماد، آموزش، سیاست های تشویقی و غیره، تاثیری بر تصمیم ایشان نخواهد داشت. چراکه این دسته اصولا به سیاست های مذکور بی اعتماد بوده و نگران حریم خصوصی خود هستند.

خلاصه آنکه بحث و جدل پیرامون امن بودن یا نبودن پیام رسان های داخلی و کشف باگ و امثالهم راه به جایی نبرده و تاثیری جدی بر تصمیم کاربران (چه مخالف و چه موافق فیلتر تلگرام) نخواهد داشت. چراکه هر دو دسته از قبل تصمیم خود را گرفته اند.