برخی کارشناسان با وجود ادعای بانک مرکزی مبنی بر تلاشهای بسیار برای استفاده از این ابزار پرداخت اعتقاد دارند بانک مرکزی برای ورود به این حوزه هنوز اقدامی جدی انجام نداده است، به اعتقاد آنها دولت و بانک مرکزی باید به عنوان یک نهاد بالادستی به صورت جد ی در حوزه سیاست گذاری ورود پیدا کنند.
به گفته کارشناسان یکی از موانع پیشرفت طرح های ارایه شده در حوزه پرداخت الکترونیکی، شفاف نبودن نحوه درآمدزایی و بحث دریافت کارمزدها است که باید روشن شود. از طرف دیگر، فراگیر بودن استفاده از این ابزار اهمیت زیادی دارد. در واقع، باید زمینهای فراهم کرد که امکان استفاده از کیف پول الکترونیکی علاوه بر حوزه حملونقل عمومی در سایر حوزههای پرداخت خرد همچون پرداخت هزینه تاکسی، پارکینگ، خرید نان، خدمات دفاتر پیشخوان دولت، تایپ و تکثیر، خرید از بوفه مدارس، سوپرمارکتها و دیگر صنوف این چنینی نیز ایجاد شود.
حسام مقصودلو مدیر عامل شرکت ایتک در این باره به فناوران میگوید: «انتظار از شهروندان برای پذیرش و استقبال از کیف پول الکترونیکی با اتکای صرف به حملونقل عمومی، انتظاری واهی و نابجا خواهد بود. در حال حاضر تعداد تراکنش های خرد افزایش یافته، حجم تراکنش های پرداخت خرد در کشور بسیار بالا است و به هیچ وجه با حجم پرداخت های کلان قابل مقایسه نیست. به همین دلیل به زیرساخت پیچیده تر و سنگین تری نیاز دارد.»
لزوم استفاده از ظرفیت نظام بانکی
به گفته کارشناسان کيف پول الکترونيکي در سيستم هاي حمل و نقل عمومي به عنوان ابزاري براي پرداخت های بسیار خرد مورد استفاده قرار می گیرد، اما با وجود این به دلیل فقدان الزامات، هنوز عده ای به کاربردی کردن آن تمایلی ندارند.
مقصودلو در این باره به نقش مهم بانک ها اشاره می کند و می گوید: «در حال حاضر شهرداری ها سهم زیادی از اجرایی شدن کیف پول الکترونیکی دارند اما در صورت ورود بانک مرکزی، شاهد تحول چشمگیری در استفاده از این ابزار خواهیم بود.»
به گفته وی، اغلب مردم در حال حاضر بیش از یک کارت بانکی دارند و همین موضوع در بسیاری از مواقع باعث سردرگمی آنها می شود. تحت چنین شرایطی، اضافه شدن یک کارت جدید و مجزا تحت عنوان کیف پول الکترونیکی به پیچیده تر شدن وضعیت می انجامد. این در حالی است که ادغام کارت های بانکی با کیف پول الکترونیکی، ضمن کمک به کاهش تعدد کارتهای بانکی، عملاً به سبب حضور و پشتیبانی بانک، کمک گستردهای به ترویج مفهوم پرداخت خرد الکترونیکی خواهد کرد.
پرداخت های خرد روزانه اعم از خرید شارژ تلفن همراه، پرداخت کرایه سرویسهای حمل و نقل عمومی (مترو، تاکسی و اتوبوس)، پارکومترها و پارکینگ های عمومی از دیگر ویژگی های این خدمت است، اما در پاره ای از موارد، عدم دسترسی به مراکز خدمات دهی مجهز موجب می شود مردم برای استفاده از این ابزار تمایلی نشان ندهند. به عنوان مثال، عدم دسترسی آسان به مراکز شارژ کارت های الکترونیکی در ایستگاه های اتوبوس یا ازدحام صف های شارژ کارت مترو، افراد را از استفاده کردن این ابزار منصرف میکند تا جایی که به مبادلات سنتی پول خرد روی می آورند.
به باور کارشناسان افزایش ضریب نفوذ ابزارهای هوشمندی همچون تلفن های همراه، تبلت و غیره در زندگی روزمره شاید بتواند استفاده از کارت های هوشمند را به حداقل برساند. بنابراین به نظر میآید تغییر تکنولوژیک اپراتورها و پر رنگ تر شدن نقش آنها در ایجاد زیرساخت مناسب، از راههایی است که ضرورت صدور کارت های هوشمند را برای کاربردی کردن کیف پول الکترونیکی کاهش میدهد.