آمازون چگونه بیاید؟
ایمان بیک- عضو هیات عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران در اظهارنظری درباره احتمال فعالیت شرکت خرده فروشی آنلاین آمازون، گفته است که « آمازون می تواند بدون داشتن نمایندگی در ایران سرویس جهانی خود را به ایرانی ها نیز ارایه کند و ایرانی ها پس از برجام در صورت لزوم با کارت اعتباری از این فروشگاه خرید کنند»؛ با این توجیه که «ورود فروشگاه های اینترنتی بین المللی مانند آمازون به معنی کوچک شدن ارایه دهندگان ایرانی خواهد بود». قاعدتا منظور آقای سلجوقی باید بر این استدلال استوار باشد که آمازون، یا هر برند خارجی دیگری، امکان فروش کالای موجود در ایران را نداشته باشد.
البته انتظار این بود که نهادهای متولی، همچون وزارت صنعت و ارتباطات در ماه های منتهی به اجرایی شدن برجام، درباره حضور این برند ها و روش فعالیت شان، راهکارهای مناسب را پیش بینی می کردند که چنین اظهارنظرهایی نشان می دهد که نکرده اند. اما آیا جلوگیری از تاسیس نمایندگی آمازون در ایران، راهکار منطقی حمایت از فروشگاه های داخلی است؟ و آیا ثبت نمایندگی و فعالیت رسمی چنین شرکت هایی، ابزار مهمی برای پایش فعالیت آنها در اختیارمان قرار نمی دهد؟
آیا به رشد درآمدهای دولت (مثلا از طریق مالیات) و توسعه کانال های توزیع، مثل پست نمی انجامد؟ از سوی دیگر باید پرسید که این منع مدنظر ایشان، دارای مدتی محدود یا دایمی است؟
به نظر می رسد زمان آن رسیده است که در مورد حمایت از فعالان داخلی، شیوه های تازه ای اندیشیده شود. اگرچه حمایت از کسب و کارهای داخلی لازم است، اما این حمایت نباید به قیمت خارج کردن بازار از روال منطقی، ایجاد انحصار یا محروم کردن مصرف کننده از حق انتخاب تمام شود.