اگر بخواهیم تهران را شهری امن برای موبایل قاپان و سارقان معرفی کنیم اغراق نکردیم، چراکه این روزها پای دردِ دل هرکسی بنشینی حداقل یکبار تجربه سرقت تلفن همراهش را داشته و برایتان تعریف می‌کند چه طور مال خود را از دست داد و هیچ وقت برنگشته است.
آی‌تی‌من- اگر بخواهیم تهران را شهری امن برای موبایل قاپان و سارقان معرفی کنیم اغراق نکردیم، چراکه این روزها پای دردِ دل هرکسی بنشینی حداقل یکبار تجربه سرقت تلفن همراهش را داشته و برایتان تعریف می‌کند چه طور مال خود را از دست داد و هیچ گاه نیز برنگشته است. با بالا رفتن قیمت دلار و گران شدن تلفن همراه،
موبایل قاپی هم بیشتر و داغی که بر دل مالباخته گذاشته می‌شود نیز سنگین‌تر. در خیابان‌های تهران بخواهی گوشی به دست راه بروی و یا بخواهی هنگام پیاده روی با موبایلت صحبت کنی دیگر باید فاتحه آن را بخوانی و یا اگر در ماشین نشسته باشی و شیشه ماشین هم پایین باشد، باز هم باید فاتحه موبایلت را بخوانی. کلا نباید تحت هیچ شرایطی تلفن همراهت را از جیب و یا کیف درآوری چراکه در لحظه یک سارق سر می‌رسد و جوری موبایلت را می‌زند که خودت هم متوجه نمی‌شوی کِی آمد و کِی رفت.
نکته جالب هم اینجاست که وقتی تلفن همراهت به سرقت برود شکایت کردن و یا نکردن آن هیچ فرقی ندارد فقط وقت بیهوده صرف کردی چراکه با مراجعه به پلیس و ثبت شکایت هم کاری از پیش برده نمی‌شود و هیچ وقت موبایل سرقت شده بازنمی‌گردد. البته سوال این است چه طور سارقان آنقدر زیاد و نترس شده‌اند که به راحتی در شهر جولان می‌دهند و در لحظه اراده می‌کنند که موبایل چه کسی و در کجا و در چه شرایطی به سرقت ببرند و آب از آب نیز تکان نمی‌خورد؟ دقیقا پلیس که ادعای ایجاد امنیت برای مردم در شهر را دارد، کجای این ماجرا و این سرقت‌ها قرار دارد؟ دوست داریم بدانیم پلیس در تهران بزرگ چه می‌کند که آنقدر سرقت در تهران زیاد و آسان شده است؟
برگزاری طرح رعد توسط پلیس پیشگیری تهران بزرگ و نمایش گذاشتن آن در ستاد فرماندهی انتظامی‌تهران بزرگ و وضعیت فعلی سرقت در تهران نشان از این دارد که این طرح‌ها در برخورد با سارقان و موبایل قاپان تاثیرگذار نبوده است. چه طور می‌شود در برگزاری طرح رعد که تقریبا به صورت ماهانه نمایش گذاشته می‌شود از دستگیری 600، 700 سارق، موبایل قاپ، کیف قاپ و ... خبر داده شود اما روزانه هنگام تردد در شهر مقابل چشمانمان سرقت تلفن همراه را ببینیم؟ در همین طرح‌های رعد وقتی با سارقان صحبت می‌کنیم متوجه می‌شویم چندین بار است که دستگیر و در همین طرح‌ها حضور دارند. به راستی اگر این تعداد سارق دستگیر و واقعا روانه زندان می‌شوند این سارقانی که در شهر جولان می‌دهند از کجا آمده‌اند؟ مگر ما چه تعداد سارق حرفه‌ای داریم که بعد از اجرای بیش از 50 مرحله از طرح رعد همچنان در سطح شهر حاضر و فعال هستند؟
موضوع بعدی این است که “هیچ گاه مال به سرقت رفته بازنمی‌گردد”، این جمله را هنگامی‌که فردی از سرقت اموال خود خبر می‌دهد، اطرافیان به او می‌گویند. انگار دیگر برای ما مسجل شده که اموال به سرقت رفته ما دیگر پیدا نمی‌شود. اما مسئله اینجاست که فقط کافی است یک سرقتی در فضای مجازی سر و صدای زیادی به پا کند و یا از یک سلبریتی سرقت شود، در همان لحظه پلیس وارد صحنه شده و در کمتر از 24 ساعت سارق را پیدا و مالباخته را به اموال سرقت رفته خود می‌رساند وقتی هم می‌گوییم پلیس ما برای سلبریتی‌ها و سرقت‌های پرحاشیه فقط حضور پر رنگ دارد منکر آن می‌شوند! حالا بماند که در کلانتری‌ها چه برخوردهایی با مالباختگان می‌شود، مالباخته‌ای که بعد از سرقت دچار رعب و وحشت شده و به پلیس پناه آورده است.
این روزها تجربه سرقت و موبایل قاپی اگر خودمان نداشته باشیم حداقل در اطرافیان چند نفری پیدا می‌شود که از سرقت موبایل خود برای ما داستان‌ها تعریف کند، کافی است از آن‌ها بپرسید آیا بعد از سرقت و ثبت شکایت در کلانتری توانستی به تلفن همراه به سرقت رفته‌ات برسی؟ در 99 درصد موارد قطعا پاسخ “نه” را خواهید شنید و اینجا ثابت می‌شود که پلیس ما برای برگداندن تمام سرقت‌ها و موبایل قاپی‌ها اقدام به خصوصی انجام نمی‌دهد.
دریافت لینک صفحه با کد QR