علی شمیرانی
حالا وقوع حملات سایبری نیز در کشور ما رفته رفته روال و الگویمشخصی پیدا کرده است که قاعدتا در حوادث گریزناپذیر آتی همتکرار خواهد شد. در فاز نخست گاه وقوع هرگونه حمله انکارمی‌شود. در فاز دوم کم‌اظهاری شده و حملات را خفیف و ناموفقاعلام می‌کنند. در فاز سوم که فاز هیجانی است، خبر از شناساییعوامل متخاصم و گاه نفوذی‌ها داده می‌شود. در فاز بعدی نیزوعده برخورد قاطع و ارایه گزارش‌های دقیق از ماجرا داده می‌شود.فاز آخر نیز درگیر شدن افکار عمومی با دیگر مسایل و فراموشیکل ماجرا تا حادثه بعد است.

گزارش‌ها و یادداشت‌های رسانه‌ای نیز با چرخه‌ای مشابه، معمولابه ذکر تاریخچه‌ای از حملات مشابه و نقل قول از چند نفر و پیداشدن چند ماهیگیر سیاسی از آب گل‌آلود و بعد هم فراموشی ماجراو درگیری با سوژه‌های دیگر به اتمام می‌رسد.

اصلاح این مشکلات اما کار رسانه‌ها نیست، لیکن در این قبیل ایامگاه سر و کله برخی افراد مسوول پیدا می‌شود که در شبکه‌هایاجتماعی و رسانه‌ها اعلام می‌کنند که: «بنده قبلا تذکر دادهبودم.!»

این افراد مسوول که ظاهرا تنها وظیفه خود را دادن تذکر می‌دانند،در اقدامی عجیب و بعد از وقوع حوادث، به یادآوری مجددِ تذکرِ«بی‌ارزش» خود می‌پردازند! اگرچه هنوز هم هستند رسانه‌ها وافرادی در شبکه‌های اجتماعی که از دیدن این تیپ نظرات ذوق‌زدهشده و به بازتاب این سخنان می‌پردازند. در حالی‌که باید فرداظهارکننده را مورد سوال قرار دهند که اگر جز تذکر دادن، کاردیگری نکردی یا نمی‌توانی بکنی، پس تفاوتی با یک شهروند عادینداری و اتفاقا بودن شما در آن مسوولیت برای کشور هزینه وحقوق دارد و نبودن شما فایده.

امروز قرعه به نام شهرداری تهران افتاده و فردا مشخص نیستنوبت کدام نهاد باشد و مادامیکه اوضاع به همین منوال پیش رود،ما از این چرخه معیوب خارج نشده و پاسکاری مشکلات و تداومخسارات ادامه خواهد داشت. در نهایت اینکه برخی مسوولانتصور می‌کنند در کنار مردم در یک سالن سینما نشسته‌اند وحوادث واقعی را می‌بینند و بعد از نوشیدن چای، گوشی رابرداشته، فیلترشکن را روشن می‌کنند و توییت می‌زنند که «بندهقبلا تذکر داده بودم!» همین قدر عجیب و متناقض.
 

ITMen