عادات عجیب در استفاده از گوشیهای هوشمند
ساحره چمنی / مولف
تاریخ انتشار
يکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۲۸
آی‌تی‌من- در قرن بیست و یکم زندگی می‌کنیم و سالی که پشت سر گذاشتیم، سال سختی بود؛ ویروسی عجیب زندگی عادی همه ما را مختل کرد و مجبور شدیم از همه مردم حتی خانواده خودمان فاصله بگیریم. رفت و آمدها و سرکار رفتن‌ها تعطیل شد و اکثرمان دورکار شدیم، کلاس‌های مدرسه و دانشگاه تعطیل شد و دانش‌آموزان و دانشجویان، معلمان و اساتید دانشگاه‌ها مجبور شدند که همه سرویس‌های آموزشی را از راه دور ارایه و دریافت کنند. فروشگاه‌ها و مراکز خرید تعطیل شدند و اکثر خریدها به شکل اینترنتی انجام شد.
سفرها لغو شدند و همه خانه‌نشین شدیم و همه این موارد باعث شد تا پیوندی تازه با گوشیهای موبایل، تبلت‌ها و کامپیوترها ببندیم. حالا به جای دید و بازدیدها، کلیدی را در یک شبکه اجتماعی می‌فشاریم و با همین صفحات کوچک موبایل با خانواده و دوستان‌مان دید و بازدید می‌کنیم.
به اپلیکیشن‌های مختلف سر می‌زنیم و خریدمان را با چند کلیک انجام می‌دهیم و درب منزل تحویل می‌گیریم؛ البته که در عصر تکنولوژی زندگی کردن خوشایند است اما همین فناوری و البته ویروس کرونا باعث شده تا بیش از پیش طعم تنهایی را بچشیم و همه زندگی‌مان به همین صفحات کوچک موبایل خلاصه شود.
اما همین وابستگی به گوشیهای موبایل هم باعث شده تا رفتارمان تغییر کند. پیشتر از انزوایی که این دستگاه‌ها برایمان به ارمغان آورده بودند گلایه داشتیم که باعث دوری از خانواده و منزوی شدن فرزندان‌مان می‌شوند؛ حتی مقالات عملی زیادی منتشر شده که از آسیب جسمی که این دستگاه‌ها به ما وارد می‌کنند، حکایت دارد؛ از گردن درد تا بلایی که سر انگشتان دستمان می‌آورند.
اما سال ۲۰۲۰ به دلیل اتفاقاتی که افتاد، بیش از پیش ما را به این دستگاه‌ها وابسته کرده و باعث شده که برای انجام هر کاری به این دستگاه‌ها روی بیاوریم.در این مقاله قصد داریم به عادتهای عجیبی که برای استفاده از گوشیهای موبایل داریم بپردازیم.برای شما هم پیش آمده که داخل تاکسی، اتوبوس و مترو، وقتی در حال نوشتن پیامی روی گوشی موبایل‌تان هستید، ناگهان متوجه نگاه سنگین کسی شوید که کنارتان نشسته است و با دقت، پیامی را می‌خواند که در حال نوشتن آن هستید یا فیلمی را که روی گوشی‌تان در حال پخش است، تماشا می‌کند. این یکی از عادتهای بدی است که ممکن است خودمان هم در مواقعی بدون آنکه متوجه زشت بودن رفتارمان باشیم مرتکب شده‌ایم.
اصولا ساعت‌هایی از شب که زمان استراحت است، به ناگاه با صدای زنگ موبایل یکی از اعضای خانواده که فراموش کرده گوشی را در حالت بی‌صدا قرار دهد، از خواب بیدار شده‌ایم یا همسایه بی ملاحظه‌ای که نیمه‌شب با صدای بلند با تلفن همراهش در تراس خانه صحبت می‌کند. اما این‌ها فقط عادات بد معمولی هستند که همیشه و همه‌جا با آنها مواجه می‌شویم.
گوشیهای هوشمند باعث وسواس فکر می‌شوند؛ یعنی این دستگاه‌ها به دلیل اینکه مدام در دست ماست باعث شده که بدون فکر مدام پیامک‌ها، پیام‌رسان‌ها، شبکه‌های اجتماعی و ایمیل‌ها را چک می‌کنیم و گاهی بدون اینکه قرار باشد کسی برایمان پیام یا ایمیلی ارسال کند، مدام منتظر دریافت پیام هستیم.
عادت کرده‌ایم مدام دوربین گوشی را روشن کنیم و از همه لحظات خوب و بد‌مان عکس و فیلم بگیریم. این دوربین‌ها باعث می‌شوند که در لحظه زندگی نکنیم و زندگی را فقط از پشت صفحه کوچک موبایل نظاره‌گر باشیم، از سوی دیگر گاهی هم باعث نقض حریم خصوصی دیگران می‌شوند. معمولا در جمع یا در مکان‌های عمومی همه افراد حاضر موافق عکسبرداری نیستند و ممکن است همین ثبت عکس و فیلم و به اشتراک‌گذاری آنها در شبکه‌های اجتماعی باعث بروز مشکلاتی برای افراد شود.به وجود گوشیهای هوشمندمان عادت کرده‌ایم؛ این یعنی ما فرصتی برای تنها بودن نداریم تا به خودمان فکر و برای آینده‌مان برنامه‌ریزی کنیم؛ ما همیشه با گوشی موبایل‌مان هستیم و این یعنی با همه دوستان و خانواده و کسب و کارمان داخل گوشی موبایل‌مان زندگی می‌کنیم و فرصت تنها بودن را از خودمان گرفته‌ایم.مشغول کار کردن یا درس خواندن هستیم، اما حواسمان مدام به صفحه گوشی موبایل‌مان است و با هر صدای اعلانی گوشی را برمی‌داریم و بدون اینکه متوجه گذشت زمان باشیم، باز کردن یک برنامه منجر به باز کردن برنامه دیگری می‌شود و به راحتی خود را در یک حفره عمیق حواس پرتی می‌اندازیم و ساعت‌ها از صفحه‌‌ای به صفحه دیگر زمان‌مان را تلف می‌کنیم.برخی از کارشناسان معتقدند که گوشیهای موبایل از آنجا که همه‌چیز را در دسترس‌مان قرار داده‌اند و با یک جستجوی کوچک می‌توانیم جواب تمامی سوالات‌مان را به دست آوریم، احتمالا قوه تعجب ما را نیز اگر تاکنون از بین نبرده باشند، درآینده نزدیک از بین خواهند برد و به این ترتیب هیچ چیز دیگری موجبات تعجب ما را برانگیخته نخواهد کرد.
اگر دقت کنید در اکثر مهمانی‌ها و دورهمی‌ها گفتگوها کمتر شده و معمولا افراد مشغول وبگردی در شبکه‌های اجتماعی یا سرگرم چت کردن در سرویس‌های پیام‌رسان هستند و اصولا از دورهمی‌ها لذت نمی‌بریم و این هم یکی از عادتهای بد ما در استفاده از گوشیهای هوشمندمان است.
در حال رانندگی مدام حواسمان به صفحه نمایش گوشی است؛ تماس می‌گیریم و پیامک ارسال می‌کنیم با اینکه مدام اخبار بروز حوادث وحشتناک را می‌شنویم.
موقع پیاده‌روی حتما برایمان پیش آمده که سرمان ضربه بخورد یا داخل چاله و جوی آب بیفتیم، اما حاضر نیستیم گوشیهای موبایل را کنار بگذاریم.
معمولا بسیاری از ما به دلیل اینکه استفاده از رمز ورود برای وارد شدن هر باره به صفحه موبایل‌مان سخت است، آنها را بدون قفل رها می‌کنیم و این یکی از عادتهای بدی است که درصورت گم یا دزدیده شدن گوشی، همه اطلاعاتمان از تصاویر گالری گرفته تا لیست تماس‌ها و اطلاعات بانکی‌مان که معمولا در اپلیکیشن‌ها نیازی به وارد کردن رمز ندارد، در اختیار دیگران قرار می‌گیرد.
یکی دیگر از عادتهای بد در استفاده از گوشیهای هوشمند این است که معمولا از اطلاعات دستگاه مثل تصاویر و ویدیوها، لیست مخاطبان و سایر اطلاعات مهم نسخه پشتیبان تهیه نمی‌کنیم و این موضوع باعث می‌شود تا درصورت بروز هر گونه مشکل، همه دیتا و اطلاعاتمان از بین برود.در نهایت عادت نداریم سرویس‌های مکان‌یابی را فعال کنیم که در صورت گم یا دزدیده شدن دستگاه‌مان بتوانیم آنها را دریابی کنیم.
مولف : ساحره چمنی
